Eπεράσαμ' όμορφα, όμορφα όμορφα...!!!

Όπως σας είχα ενημερώσει έκανα ένα ταξιδάκι μέχρι την διπλανή Βουλγαρία για σκι μέσα στο σαββατοκύριακο. Παρακάτω λοιπόν θα παραθέσω φωτογραφικά το ταξίδι από την στιγμή της αναχώρησης μέχρι την άφιξη πάλι στον τόπο διαμονής μας.

Σάββατο και ώρα 06:30 “Αναχώρηση”. Είχε αρχίσει να χιονίζει από την προηγούμενη οπότε και όλη η πόλη της Ξάνθης είχε ντυθεί στα λευκά, κάτι βέβαια που έκανε το ταξίδι μας λιγάκι πιο επικίνδυνο λόγω της ασφάλτου…

Μετά από περίπου 2 ώρες είχαμε φτάσει στα σύνορα του Προμαχώνα όπου και αφήσαμε τα αμάξια για να περάσουμε τα σύνορα...

Περνώντας λοιπόν τα σύνορα μας περίμενε το βανάκι του ξενοδοχείου το οποίο μετά από άλλες 2 ώρες μας πήγε στο ξενοδοχείο μας το οποίο ήταν ακριβώς αυτό που μας υποσχέθηκαν...

Η υπόλοιπη μέρα του Σαββάτου καταναλώθηκε σε σουπερμάρκετ για τα απαραίτητα φαγώσιμα αλλά και σε έξοδο για το φαγητό. Επίσης δεν έλειψαν και λοιπά παιδιαρίσματα στα χιόνια…

Και την Κυριακή λοιπόν ορμίσαμε στα βουνά του Bansko φορώντας τα σκι μας και μαγέψαμε με τις δεξιότητές μας στο χιόνι…

...λοιπές φωτό από το ταξίδι...

Τέλος θα κλείσω με το επίσημο τραγούδι του ταξιδιού… Μην ρωτήσετε το γιατί απλά έτσι…

4 και σήμερα...

4 και σήμερα που λέτε λοιπόν για την αναχώρηση εμού του ιδίου και λοιπόν συναδέλφων για ολιγοήμερες διακοπές στην Βουλγαρία και πιο συγκεκριμένα στο Bansko. Πρόκειται για ένα χωριουδάκι όχι πολύ μακριά από τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα (βλ. χάρτη) και αποτελεί τουριστικό θέρετρο και μεγάλη πηγή εσόδων για τις τοπικές ξενοδοχειακές μονάδες.

Αποφασίσαμε να καταλύσουμε σε ένα σαλέ για 6 άτομα για να περνάμε τις κρύες μέρες και κυρίως νύχτες του Σαββατοκύριακου, ενώ τα μεσημέρια θα διασχίζουμε με τα πέδιλα του σκι (ή snowboard για τα ανήσυχα πνεύματα σαν το δικό μου) το χιονοδρομικό κέντρο του Bansko το οποίο διαθέτει αρκετές πίστες και βρίσκεται σε ύψος 2600 μέτρων. Σαν να πέφτεις από τον Όλυμπο ένα πράμα…

Θα επιστρέψω με περισσότερες φωτογραφίες αλλά και λοιπά σχόλια και την απόβαση στην Βουλγαρία από Τρίτη όταν και θα πιάσω ξανά στα χέρια μου το πληκτρολόγιο…

Για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας δείτε ένα άσχετο videaki:

Πολύ μπλα μπλα μας έπιασε σήμερα και αποτέλεσμα μηδέν...

…Αχ πόσο σκυλοβαριέμαι. Όχι τόσο βαρεμάρα μάλλον όσο κούραση, είτε σωματική είτε ψυχολογική. Θα μου πείτε βέβαια έσκαβα και κουράστηκα? Σαφώς και όχι αλλά και πάλι αυτή η ρουτίνα της καθημερινότητας πολλές φορές σε οδηγεί στην κούραση, για αυτό και εγώ προσμένω στην αλλαγή σκηνικών εντός ολίγων ημερών… (Πάμε Bansko? ΝΑΙ!)

…Συνεχίζοντας λοιπόν τον μονόλογό μου (όχι του κόλπου αλλά σκέτο χωρίς π) και μην έχοντας πολύ δημιουργικότητα για νέο post, θα μιλήσω γενικά και αόριστα, ειδικεύοντας και παραδειγματολογώντας, στοχαζόμενος και σκεπτικός θα φέρω στην προσοχή σας πως μπήκαμε με το καλό στον Δεκέμβρη, στον μήνα των γιορτών-διακοπών, των φαγητών και των γλυκών που θα μας παχύνουν αλλά αξίζει η αμαρτία, των μήνα όπου κάθε σπίτι κατάστημα πλατεία δρόμος λαμποστολίζονται με φωτεινά χρώματα, όπου σπαταλάμε όλο τον 13ο μισθό μας σε δώρα και ψώνια τόσο για μας όσο και για τα δικά μας οικεία πρόσωπα εξαιρώντας πάντα τις ονομαστικές εορτές (μην τολμήσει κανένας από εσάς κακομοίρηδες και με ξεχάσει την έβαψε). Βέβαια η τραγική ειρωνεία της όλης υπόθεσης με τα δώρα είναι ότι καλά καλά δεν φτάνουν τα λεφτά για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Προχθές πήγα να βάλω 20 € βενζίνη και το ντεπόζιτο έφτασε με το ζόρι στο ¼ εκεί που πριν από μερικούς μήνες άγγιζε το μισό. Άσε που αυτό τον καιρό οι διαφημίσεις των καταναλωτικών δανείων των τραπεζών-ληστών είναι ίσες με αυτές των παιχνιδιών για τα μικρά παιδιά… Και μετά σου λέει ότι οι μισοί Έλληνες χρωστάνε σε τράπεζες. Βλακεία που μας δέρνει. Τώρα ότι από πάνω θα δουλεύουμε και παραπάνω από τα 65 μας, ειδικότερα οι γυναίκες αγρότισσες, ενώ κάποιοι κύριοι βολεύουν τα “δικά” τους παιδιά όπου μπορούν τι να πω… Μπορώ να πω τίποτε?

…Άλλο που είδα στις ειδήσεις είναι ότι κλείνει η Ολυμπιακή. Επιτέλους!!! Όσο παράξενο και αν σας ακούγεται αυτή η κοροϊδία τόσων ετών καιρός είναι να σταματήσει. Που κάθε υπουργός κυβέρνηση και κόμμα κάνει ότι είναι δυνατόν για να την σώσει… Η λύση είναι μία. ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ. Μόνο έτσι μπορεί να κερδίσει την χαμένη της αίγλη από την εποχή Ωνάση η εταιρεία, γιατί από την ώρα που ασχολήθηκε το κράτος με αυτό το χρυσορυχείο η πορεία είναι μόνο φθίνουσα. Την Aegean την είδατε που μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε να γίνει η νούμερο ένα αεροπορική εταιρεία στην Ελλάδα. Υποσημείωση εδώ ότι η νεοσύστατη εταιρεία μετά το κλείσιμο της Ολυμπιακής που θα δημιουργηθεί έχει ως όρο από την κυβέρνηση να μην πουληθεί στην Aegean για μονοπωλιακούς λόγους… Άσχετο αλλά έβλεπα ένα ντοκιμαντέρ για την κατασκευή του Airbus στον ΣΚΑΪ. Αυτό το πράγμα είναι τεράστιο. Για να καταλάβετε το κάθε κομμάτι του αεροσκάφους κατασκευάζεται σε διαφορετικό μέρος και η μεταφορά μόνο των δυο φτερών έγινε με ειδικές νταλίκες οι οποίες μόλις πέρασαν από ένα χωριουδάκι στην Γαλλία έγινε χαμός αφού η απόσταση από τα σπίτια ήταν 50 εκατοστά από κάθε πλευρά... (Σας είπα ότι ήταν άσχετο).

…Οι ανησυχίες και παρατηρήσεις μου όμως δεν σταματούν εδώ. Πατέρας λένε ότι έκοψε με σπαθί το χέρι 18χρονου επειδή άφησε έγκυο την 14χρονη κόρη του. Δεν άκουσα όμως αν ήταν το δεξί ή το αριστερό… Ρε τι συμβαίνει στον κοσμάκη. Τώρα εγώ με ποιανού το μέρος να πάω? Αν πάω με του πιτσιρικά θα τον ρωτήσω “Το ρημάδι το προφυλακτικό δεν το έχεις ακουστά αγόρι μου?”, ήταν και προχτές η παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS. Άλλη κοροϊδία από εκεί. Στην Αφρική πεθαίνει κάθε μέρα ένα μωρό από AIDS και εμείς κοιτάζουμε να πηδάμε με προφυλακτικά… Και άλλοι ακόμη ψάνονται για το τι έγινε στα Ζωνιανά με τα χόρτα. Γιατί άλλωστε κανένας από τους υψηλά ιστάμενους δεν ήξερε τίποτε... Δουλευόμαστε μεταξύ μας μου φαίνεται... Τέλος πάντων, γυρίζω στην ιστορία μας. Αν πάρω το μέρος του πατέρα θα του έλεγα “Καλά το χέρι του έκοψες? Κάτι άλλο έπρεπε να του κόψεις, αλλά φαντάζομαι θα περιμένεις και άλλα εγγονάκια”. Τώρα αν βάλετε και λίγο μεσημεριανή tv ή ειδήσεις STAR το ίδιο είναι, θα δείτε αυτούς τους μαϊντανούς τύπου ευρωπαίου τσιγγάνου και όχι γύφτου ΒΑΣ καθώς και της λυπητερής και όλο κλάμα Ρένας που έχει σταματήσει εδώ και μήνες(!) να βγαίνει στα κανάλια κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ… Μακάρι να ήμουν και εγώ ένας από αυτούς τους απλούς καθημερινούς σύγχρονους ήρωες αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να φτάσω το μεγαλείο τους… Θα σας παραπέμψω από κάτω και σε ένα videaki από Λαζόπουλο που είδα τις προάλλες και ψόφησα πραγματικά στο γέλιο. Ένα θα σας πω μόνο: Ψωμιάδη ζεις εσύ μας οδηγείς!

… Έχω όμως και κάποια αναπάντητα ερωτήματα που ζητούν απεγνωσμένα απάντηση… Ο Χάρυ Πότερ θα σκοτωθεί? Η ΑΕΚ θα πάρει πρωτάθλημα? Το κρύο όντως σκοτώνει το μπρόκολο? Το εφτά (7) γιατί το γράφουμε με γραμμούλα? Ποιος σκότωσε πραγματικά τον Kennedy (λες και δεν ξέρω…σσσ)? Οι Ελ πότε έρχονται? Ποιος είναι αυτός ο Κώστας? Μήπως είμαι τρελός, μήπως τα έχω χαμένα, που ακόμα πιστεύω θα γυρίιιιιιιιιιισεις σε μένα??? Αχ Κούλα...

…Αυτά είχα να πω για σήμερα με τον κουραστικό μονόλογό μου και τονίζοντας πως δεν γράφουμε για να γράφουμε αλλά γιατί έτσι μας αρέσει θα σας αφήσω με ένα ακόμη videaki από youtube που αν δεν το έχετε δει με χαρά σας το παρουσιάζω σε πρώτη blogική εμφάνιση. Πρόκειται για τους ιθαγενείς της Αυστραλίας οι οποίοι προχώρησαν σε μια διασκευή του γνωστού σε όλους μας Ζορμπά και ομολογώ ότι δεν είναι καθόλου άσχημη! Αφού και ο Θεοδωράκης ζήτησε να τους συναντήσει…

Γειαααααααααααά σας λοιπόν.

Υ.Γ. Άσχετο Νο 529: Το 24 πολύ κάψημο...