Η καημένη η θίτσα...

Η ιστορία μας διαδραματίστηκε σε ένα γυμναστήριο μιας συνοικίας της Αθήνας και έχει ως εξής:

Η ώρα 19:23 και όπως κάθε απόγευμα έτσι και εκείνη την ημέρα οι διάδρομοι του γυμναστηρίου γεμάτοι από τις κλασσικές θίτσες που πριν ή μετά το πρόγραμμα με τις ασκήσεις aerobic κάνουν κάποιο χρόνο στο περπάτημα… Η μαμά-ΔΕΗ έχει ανακοινώσει διακοπή ρεύματος στις 19:30, γνωστή συνήθεια της περασμένης βδομάδας, οπότε και οι θίτσες περιμένουν τον γυμναστή να τους πει πότε θα σταματήσουν για να προλάβουν και την διακοπή ρεύματος. Έλα μου ντε όμως που στις 19:24 ξαφνικά πέφτει ο γενικός από τα κεντρικά της μαμάς-ΔΕΗ και ακούγεται ένα ωραιότατο και μεγαλοπρεπή μπαμ. Βέβαια το μπαμ αυτό δεν οφειλόταν σε κάποια καμένη ασφάλεια αλλά πολύ απλά πρόκειται για μια από τις θίτσες η οποία σωριάστηκε στο πάτωμα. Αποτέλεσμα αυτού του συμβάντος είναι ένα κάταγμα στο χέρι το οποίο μάλλον πάει για εγχείρηση. Καλά θα μου πείτε ότι η θίτσα μάλλον ήταν λίγο κουλή και θα συμφωνήσω απόλυτα αλλά και πάλι, η μαμά-ΔΕΗ έβαλε λίγο το χεράκι της…

Τώρα το ποιος θα πληρώσει τα “σπασμένα” δεν ξέρω και ακόμη ψάχνονται για το που θα αποδώσουν την ευθύνη. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Καλό ύπνο...

Δεν ξέρω αν το γνωρίζατε αλλά σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα ύπνου (??? ότι να ‘ναι). Ναι λοιπόν σήμερα είναι εκείνη η μέρα του χρόνου την οποία πρέπει να τιμήσουμε και να γιορτάσουμε αναλόγως. Να απολαύσουμε τον γλυκό μας ύπνο σε ένα απαλό και αφράτο στρώμα, όχι πολύ μαλακό όμως γιατί δεν κάνει, να σκεπαστούμε ζεστά γιατί ο καιρός είναι λιγάκι ύπουλος αυτές τις μέρες αφού δεν στρώνει (…κοινώς δεν είναι καιρός “πουστρώνει”…), να ξαπλώσουμε πάνω στο αναπαυτικό μας μαξιλάρι και να χαλαρώσουμε. Ας αφήσουμε για μια μέρα λοιπόν τις όποιες υποχρεώσεις-εργασίες- κοινωνικές εκδηλώσεις και να γιορτάσουμε με τον καλύτερο τρόπο την ιστορική μέρα αυτή. Γιατί άλλωστε ποια άλλη μέρα του χρόνου κοιμόμαστε με τις ώρες παραμελώντας τις υποχρεώσεις μας???... Άντε καλό ύπνο…

Υ.Γ. Από ότι άκουσα η μαμά-ΔΕΗ τελείωσε με τις απεργίες και τις διακοπές…

Υ.Γ. Περισσότερα μετά από την επιστροφή από τα πάτρια εδάφη, κάπου Τετάρτη και μετά!

Σαν χτες...

Σαν χτες λοιπόν πριν από έναν ολόκληρο χρόνο ξεκίνησε το όλο νταβαντούρι του blog με εμφανή αποτελέσματα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Κάναμε τα πλήθη να παραληρούν, τα μεγάλα αφεντικά να προσπαθούν να κρυφτούν, θεωρίες συνομωσίας είδαν το φως της δημοσιότητας, ίντριγκες, μίση και κακίες, τσουνάμι σηκώθηκαν, σεισμοί έγιναν, η ΑΕΚ πήρε το Ριβάλντο και άλλα πολλά χάρη στα post του blog. Κανένας διαφημιστής δεν μας προσέγγισε ακόμη όμως και για αυτό ανησυχώ λίγο αλλά που θα πάει θα γίνει και αυτό! Άντε λοιπόν αρκετές πίπες Herb έγραψα οπότε θα σταματήσω, θα αυτοθαυμαστώ και θα ελπίσω σε έναν χρόνο να σας ζαλίζω ακόμη…

ΔΕΗ κάτσε καλά...

Τέλειωσαν λοιπόν οι Απόκριες (δυστυχώς κλαπς κλαπς κλαπς…) και επιστρέφουμε στην βαρετή και κουραστική καθημερινότητά μας. Επιστρέφοντας όμως το πρώτο πράγμα που παρατηρούμε είναι οι τόνοι των σκουπιδιών που έχουν συσσωρευτεί δίπλα, πάνω, κάτω, μέσα και έξω από τους κάδους. Που οφείλεται όμως αυτή η κατάσταση; Στην απεργία των εργαζομένων στην καθαριότητα. Βέβαια οι απεργίες έχουν γίνει της μόδας τώρα τελευταία και μαστίζουν ολόκληρη την χώρα και όλους τους κλάδους εργασίας. Πριν από λίγες μέρες έληξε και η απεργία των υπαλλήλων της Τράπεζας της Ελλάδος αφού κρίθηκε ως παράνομη και καταχρηστική. Η ρίζα του κακού είναι το μείζον θέμα που απασχολεί την κυβέρνηση και την κάθε κυβέρνηση και ακούει στο όνομα “Ασφαλιστικό”. Κανείς λοιπόν δεν είναι ικανοποιημένος από τα μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση και η Ε.Ε. οπότε το ρίξαμε στις απεργίες. Αυτό όμως που με έχει πειράξει περισσότερο από τις απεργίες είναι αυτή των υπαλλήλων της ΔΕΗ. Κάθε τρεις και λίγο σου κόβουν το ρεύμα και εσύ περιμένεις σαν …

Τραγικό σενάριο: Ξυπνάω 10:00 το πρωί για να κάνω μια εργασία και μπαμ κόβεται το ρεύμα! Περιμένω-περιμένω τίποτα όμως. Δεν θέλει να έρθει. Αναγκαστικά λοιπόν αρχίζει η γνωστή ταβανοθεραπεία χωρίς όμως να αποδώσει και κάποια αξιοσημείωτα αποτελέσμτα. Κοινώς χάσιμο χρόνου και ύπνου. Φανταστείτε δηλαδή να κοβόταν νυχτιάτικα και να μείνουμε με το πτηνό στο χέρι κοιτάζοντας τα άστρα. Και άντε να ήταν καλοκαίρι παλεύεται, χειμωνιάτικα όμως που να πας έξω; Να τρέχουμε με συνάχι τέτοιες μέρες δεν είναι και το ιδανικότερο.

Για αυτό λοιπόν ΔΕΗ, σε εσένα μιλάω. Δεν ξέρω τι θα κάνεις αλλά αν μου ξανακόψεις το ρεύμα θα σου κάνω μεγάλη ζημιά!!! Άλλωστε αν θες να κόψεις το ρεύμα κόψε την παροχή στο μέγαρο Μαξίμου, στα υπουργεία, στην προεδρική κατοικία κλπ κλπ κλπ. Τον απλό πολίτη γιατί τον βασανίζεις ε; Άντε συγχύστηκα πάλι νυχτιάτικα…

Αν η ζήλεια ήταν ψώρα, θα είχε κολλήσει όλη η χώρα...με blogs!!!

Δεν ξέρω αν το πήρατε είδηση αλλά αυτό τον καιρό γίνεται αρκετή κουβέντα στα γνωστά μας παράθυρα των κεντρικών δελτίων ειδήσεων με θέμα τα blogs και τις απειλές, μηνύσεις και ένα σωρό άλλα πράματα. Ποιο είναι όμως το ζήτημα που προκύπτει? Όλη αυτή η φασαρία που κατά την γνώμη μου δεν είναι καθόλου τυχαία χρονικά τοποθετημένη (βλ. “Θεωρίες συνομωσίας”) έχει κάνει ένα σωρό φαντασμένους και κυνηγούς της εφήμερης δόξας και δημοσιότητας να ξεκινήσουν το δικό τους blog. Βέβαια θα μου πείτε και εσύ τι το παραπάνω από αυτούς έχεις? Και εσύ έκανες το δικό σου blog βλέποντας κάποιον άλλον, άρα και εσύ ανήκεις στο κοπάδι με τα πρόβατα. Ναι θα συμφωνήσω μαζί σας. Αλλά η πηγαία διαφορά είναι ότι εγώ ανήκω στο κοπάδι με τα άσπρα πρόβατα. Όλοι αυτοί οι νέοι bloggers είναι τα μαύρα πρόβατα που χαλάν και την πιάτσα…

Τι σημαίνει όμως αυτή η κουβέντα. Υπάρχουν εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες ελληνικά μόνο blogs τα οποία ποικίλουν σε θέματα. Άλλα έχουν σκοπό να κινητοποιήσουν, να προβληματίσουν, άλλα να ενημερώσουν και να ψυχαγωγήσουν και άλλα απλά παρουσιάζουν το βασικό τους θέμα με τα ανάλογα post. Εγώ δημιούργησα το δικό μου με μόνο σκοπό να περνάω την ώρα μου ευχάριστα μπροστά στο χαζοκούτι, να λέμε καμιά βλακεία μεταξύ μας και που και που να ασχολούμαι και με κάποια σοβαρότερα θέματα. Δεν βγήκα στην κοινωνία των blogs με σκοπό να γίνω διάσημος να είμαι in και trendy ούτε να προσελκύσω διαφήμιση. Αυτά τα πράματα είναι που αφορούν τα μαύρα προβατάκια μας που τείνουν να κάνουν σουξέ τις τελευταίες μέρες την δημιουργία νέων blogs.

Τέλος πάντων όμως, “δημοκρατία” έχουμε και ο καθένας μπορεί να κάνει και να λέει ότι θέλει δυστυχώς ή ευτυχώς οπότε στο χέρι μας είναι να καταλάβουμε και να ξεχωρίσουμε ποια blog είναι αυτά που μπορούν και θέλουν να πουν κάτι από εκείνα που απλά είναι μπλα μπλα μπλα για το τίποτα… κοινώς ματαιότις ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότις!!! Κλείνοντας απλά εύχομαι να μην καταλήξουν τα blog σουξέ με την γνωστή έννοια του μπουζουκοpopτράγουδου με ημερομηνία λήξης μέσα στο τετράμηνο...