Γιατί κάποια πράγματα δεν αλλάζουν...

Πριν από μερικά χρόνια και συγκεκριμένα στην Β’ λυκείου μας ζητήθηκε να επιλέξουμε μια κατεύθυνση που θα μας οδηγούσε κατά ένα τρόπο στο αυριανό μας επάγγελμα. Έτσι και εγώ διάλεξα θετική, αν και μετά σοβαρεύτηκα και πήρα τεχνολογική. Ο λόγος διότι ήθελα να γίνω ΗΜΜΥς όπερ και εγένετο. Άλλοι βέβαια ακολούθησαν τον δρόμο μου γιατί δεν είχαν καμιά όρεξη την ιστορία και τα αρχαία (απαπαπαπα)! Βέβαια έγινε και το αντίθετο. Κάποιοι ακολούθησαν την θεωρητική διότι τους φαινόντουσαν παλούκια τα μαθηματικά και η φυσική. Είναι το τι θέλει και επί το πλείστον το τι μπορεί ο καθένας μας να ακολουθήσει! Παρατηρώντας όμως το γενικό σύνολο των παιδιών που ακολουθούν τις εκάστοτε κατευθύνσεις θα διαπιστώσει ορισμένα αξιόλογα πράγματα.

Αρχικά και επειδή δέχτηκα σφοδρή κριτική για το συγκεκριμένο θέμα θα αναφερθώ στην ορθογραφία. Είναι γεγονός πως με την συγκεκριμένη “κυρία” δεν τα πάμε πολύ καλά και σίγουρα δεν είμαι ο μόνος των θετικών επιστημών που έχει αυτό το πρόβλημα! Σε αντίθεση (και καλά τώρα…) αυτοί που επέλεξαν τις θεωρητικές επιστήμες έχουν το χάρισμα να γράφουν και να ομιλούν πολύ καλύτερα από εμάς. Και το πιο τραγικό είναι πως κάθε φορά που ακούν ένα συντακτικό λάθος ή παρατηρήσουν λανθασμένη ορθογραφία τότε θα τρέξουν να σε κατακρίνουν χωρίς να χάσουν δεύτερη ευκαιρία! Αντίθετα ένας “θετικός” θα το παραβλέψει και δεν θα κάνει νύξη στο θέμα. Τώρα που οφείλετε το συγκεκριμένο θέμα?
Αν παρατηρήσετε τα μαθήματα που διδασκόμασταν στο σχολείο αλλά και τα τωρινά του πανεπιστημίου θα το ανακαλύψετε ευθύς αμέσως! Ο μεγαλύτερος όγκος των “θεωρητικών” βασίζετε στα αρχαία, στην ελληνική γλώσσα και την χρήση της αλλά και στην παπαγαλία! Αντίθετα τα δικά μας μαθήματα αναφέρονται στην πανίσχυρη και διεθνή γλώσσα των αριθμών, ενώ η γλώσσα έρχεται σε τελευταία μοίρα. Άλλωστε για τις οποιεσδήποτε εργασίες υπάρχει και το word και ο ορθογραφικός του έλεγχος!!! Οπότε αν καθημερινά χειρίζεσαι την γλώσσα τότε αποκτάς και την ανάλογη οικειότητα.
Μην ξεχνάμε όμως πως και ο ρόλος μας στην κοινωνία είναι να κάνουμε τα πράγματα πιο απλά και μέσα από την πρακτικότητά μας να συνεισφέρουμε στην πρόοδο της ανθρωπότητάς μας. Άλλωστε εμείς ασχολούμαστε με την καλυτέρευση του βιοτικού μας επιπέδου ενώ οι “φίλτατοι θεωρητικοί” με τον πνευματικό μας κόσμο…(τρέχα γύρευε). Οπότε δεν μας ενοχλεί καθόλου μα καθόλου αν μας ξεφύγει το ορθογραφικό ή το συντακτικό λάθος διότι δεν μας απασχολούν τέτοιες λεπτομέρειες. Κάποιοι ή κάποιες(!!!) θα βιαστούν να πουν πως η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά! Αλλά πιστέψτε με. Η ανούσια λεπτομέρεια δεν κάνει καμία απολύτως διαφορά απλά μας σπαταλάει τον πολύτιμό μας χρόνο! Σίγουρα το να μπορείς να γράφεις και να εκφράζεσαι αλλά και να χειρίζεσαι την ελληνική μας γλώσσα είναι σημαντικό προτέρημα. Απλά εμείς διαθέτουμε άλλα χαρίσματα…
Βέβαια η κύρια διαφορά μας έγκειται στον τομέα τις πρακτικότητας. Εμείς προσπαθούμε να φτάσουμε στον τερματισμό ακολουθώντας τον συντομότερο και πιο ασφαλή δρόμο αδιαφορώντας αν το ταξίδι μας θα είναι βαρετό ίσως. Ενώ εκείνοι προτιμούν να ακολουθήσουν τον δρόμο με τις στροφές, τις μεγάλες πεδιάδες και τα υπέροχα τοπία. Κοινώς εμείς θα απολαύσουμε την Ιθάκη μας ενώ εκείνοι μόλις φτάσουν θα αρχίσουν να εξιστορούν το ταξίδι τους με την παραμικρή λεπτομέρεια. Καλό είναι και το ταξίδι δεν λέω αλλά μπορεί να ξεχαστείς σε κανένα άλλο νησί με την Καλυψώ ή να παρασυρθείς από καμιά Σειρήνα αν δεν προσέχεις(ελπίζω να το πιάσατε το υπονοούμενο…)!!! Τελικό συμπέρασμα και πιο συγκεκριμένα: ΗΜΜΥ και πρακτικότητα πάνε πακέτο!!! Άσε που είμαστε και πιο cool άτομα…

Υ.Γ. Θα τα ξαναπούμε μετά το Πάσχα.
Υ.Γ.2 Σε κάποιους και κάποιες ειδικά μπορεί να μην αρέσουν οι απόψεις μου, αν και το παραδέχομαι πως αυτή την φορά ήταν κάπως μονόπλευρες.

Η πρωτοτυπία μας... σκοτώνει την φαντασία!

Λένε πως η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται οπότε στην περίπτωσή μου δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος για σήμερα. Ξύπνησα νωρίς-νωρίς και μην έχοντας τι να κάνω είπα να δημοσιεύσω ένα άρθρο ακόμα στο blog. Το θέμα όμως είναι ότι ήθελα να βρω κάτι καλό που θα μας προβληματίσει όλους μας αυτή την φορά. Τελικά μετά από ώρες ταβανοθεραπείας (το γνωστό κοιτάω για ώρες το ταβάνι…) μου ήρθε η φλασιά. Θυμήθηκα για την νέα δημιουργία της Coca cola, την νέα zero (κάνουμε και λίγο διαφήμιση για την προσέλκυση χορηγών). Και στο μυαλό μου όταν ακούω την συγκεκριμένη εταιρεία μου έρχονται αυτόματα οι λέξεις παγκοσμιοποίηση και μαζοποιήση. Οπότε είπα σήμερα να ασχοληθώ με αυτό το θέμα!
Περπατώντας στο δρόμο θα παρατηρήσετε κάποια αξιοπερίεργα πράγματα. Αρχικά θα αναφερθώ σε αυτά τα θυλικά που μας κάνουν την ζωή πατίνι. Ναι στις γυναίκες αναφέρομαι. Όσο πλησιάζουμε προς το καλοκαίρι θα δείτε ότι ξαφνικά η χώρα μας γέμισε με ξανθές γυναίκες με μακρύ μαλλί όπου συνήθως συνοδεύεται και από φράντζα (στην καλύτερη θα είναι απλά με ανταύγες), λες και βρισκόμαστε σε τόπους όπως η Σουηδία ένα πράμα! Λογικό βέβαια αφού με τόσο ήλιο στην Ελλάδα το μαλλί ανοίγει το χρώμα του (ναι πως…)!!! Όσον αφορά βέβαια το ρουχισμό εκεί έχει γέλιο. Όλες με το τζιν, τις μπότες το γούνινο μπουφάν μέχρι την μέση και φυσικά τα απαραίτητα γυαλιά Ray ban (η διαφήμιση που λέγαμε!). Έλεος πια… Βέβαια για να τις δικαιολογήσω σε ένα βαθμό αυτό επιτάσσει η μόδα, οπότε αν δεν την ακολουθήσεις πως θα κυκλοφορείς στον δρόμο με τον ανάλογο ψωνισμένο αέρα? Βέβαια μην νομίζετε ότι και εμείς οι άνδρες απέχουμε πολύ! Ειδικά τώρα στην χειμερινή περίοδο αυτό το μωβ έδινε και έπαιρνε στα πουκάμισα! Αφού να φανταστείτε ότι δεν φόρεσα καθόλου φέτος το δικό μου περσινό μωβ πουκάμισο και το κλείδωσα στην ντουλάπα για να μην γίνω και εγώ ένας από αυτούς! Δεν ξεχνώ βέβαια και τα άσπρα σακάκια αλά Σάκης...
Όσον αφορά την διασκέδασή μας τώρα. Υπάρχουν τα γνωστά σε όλους μας club στα οποία πας με σκοπό να πετύχεις την πλήρη κώφωση, να είσαι για 3 ώρες όρθιος και να στοιβάζεσαι σαν σαρδέλα μέσα στο πλήθος. Το πρόβλημά μου όμως δεν είναι αυτό. Τα μαγαζιά αυτά δημιουργήθηκαν για αυτόν ακριβώς το λόγο. Το τραγικό είναι οι καφετέριες οι οποίες μετά από μια συγκεκριμένη ώρα και ενώ πίνεις χαλαρά τον καφέ σου, αρχίζουν να δυναμώνουν την μουσική για να συναγωνιστούν την απέναντι καφετέρια και να ακολουθήσουν τον κερδοφόρο δρόμο των club. Ρε φίλε αν ήθελα θα πήγαινα εκεί και δεν θα ερχόμουνα εδώ να πιω τον καφέ μου!
Σειρά έχει μια πολύ κακή συνήθεια των ανδρών. Τα αυτοκίνητα. Όχι όμως τα ωραία, καλόγουστα και ακριβά αυτοκίνητα αλλά αυτά με τις πειραγμένες εξατμίσεις, με τους άσχημους προφυλακτήρες, τα γεμάτα αυτοκόλλητα και πάνω από όλα το παράθυρο κατεβασμένο βρέξει χιονίσει με το ράδιο στο τέρμα τον Λε Πα και τους υπόλοιπους γνωστούς βάρδους της νύχτας. Το πιο τραγικό βέβαια είναι ότι θα περάσουν από δίπλα σου κινούμενοι με την υπερηχητική ταχύτητα των 10 km/h και θα μαρσάρουν συνεχώς ώστε να μπορεί να τους ακούσει ο γείτονας του επόμενου τετραγώνου καθώς θα πλησιάζουν! Και άντε να είχαν κάποιο αμάξι της προκοπής πάει και έρχεται, αλλά συνήθως οδηγούν κάτι μπακατέλες που δεν πιάνουν μία. Αυτοί είναι οι γνωστοί κάγκουρες. Οπότε αν πάρετε αυτοκίνητο μην γίνετε ένας από αυτούς.
Πάμε τώρα σε ένα αγαπημένο μου θέμα, την μουσική. Ότι χαζοτράγουδο κυκλοφορήσει αναγκάζομαι να το υποστώ για τους επόμενους δυο μήνες (τόσο κρατάνε φυσικά) διότι όπου και να πάω ότι σταθμό και να βάλλω στο ράδιο (εκτός φυσικά από αυτά που παραθέτω στο blog) θα τα ακούσω. Ειδικά αυτή η και καλά r'n'b και αυτό το νέο είδος hip hop με rap έχει φτάσει σε σημείο τραγικό. Δεν θα μιλήσω φυσικά για τον στοίχο, ο Θεός να τον κάνει, που ακούγονται μπινελίκια και όλων των ειδών τα υπονοούμενα (θυμάστε το bitch που η πλάκα είναι ότι το τραγουδούσαν όλες οι χαζογκόμενες!!!). Κάντε λίγο την διαφορά και βάλτε να ακούσετε λίγο πραγματική μουσική! Μην πω βέβαια για τον χορό, που είτε ο dj παίξει bit είτε τσιφτετέλι είναι το ίδιο πράγμα αφού συνδυάζεται και από το ίδιο κάθε φορά ηχητικό υπόβαθρο (ντουπ ντουπ ντουπ…).
Η επικοινωνία μας τώρα. Το κινητό. Άλλο κουλό και αυτό. Ξαφνικά στην Ελλάδα υπάρχουν περισσότερα κινητά από ότι οι Έλληνες!!! Ακόμη και τα μωρά στο δημοτικό έχουν. Και όχι βέβαια τίποτα παλιά αλλά την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Έχει γίνει προέκταση του χεριού μας όπως στο Terminator και δεν μπορούμε να κάνουμε βήμα χωρίς αυτό. Ειδικά τώρα η μόδα με τα bluetooth δίνει και παίρνει. Βέβαια όντως είναι λιγότερο επιβλαβές από το να μιλάς απευθείας από το κινητό αλλά δεν νομίζω ότι οι περισσότεροι το αγοράζουν για αυτόν ακριβώς το λόγο.
Αυτά είχα να πω για σήμερα αν και θα επιστρέψω σίγουρα στο θέμα με κάποιο νέο δημοσίευμά μου να είστε βέβαιοι. Κάντε λοιπόν κάτι διαφορετικό από όσα αναφέρθηκαν και προσπαθήστε να διαφοροποιήσετε έστω και ελάχιστα την συμπεριφορά σας. Βέβαια θα κλείσω και σήμερα με ένα ακόμη ρητό: “Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις”. Για ευνόητους λόγους...

Υ.Γ. Κάντε τις προτάσεις σας σε θέματα που θέλετε να αναφερθεί το blog και πιστέψτε με θα ακουστείτε.

Γιατί κυλάει στο αίμα μας.

Αυτή την περίοδο προβάλλεται στο MEGA η εκπομπή “So you think you can dance”. Μια και καλά χορευτική εκπομπή τύπου ριάλιτυ που παρουσιάζει τις χορευτικές ικανότητες των διαγωνιζομένων που κρίνονται από μια επιτροπή ώστε να προκύψουν οι καλύτεροι χορευτές της Ελλάδας. Βέβαια τέτοιου είδους εκπομπές εδώ και μερικά χρόνια έχουν γίνει θεσμός στην ελληνική και όχι μόνο τηλεόραση, αφού από τότε που προβλήθηκε το πρώτο ριάλιτυ (Big Brother) ακόμα συνεχίζονται και καλά κρατούν. Σήμερα δεν θα ασχοληθώ με το φαινόμενο των ριάλιτυ όπως πολλοί από εσάς ίσως βιαστήκατε να προβλέψετε (και φυσικά κάνατε λάθος!!!) αλλά για αυτό το μικρόβιο που κυλάει στις φλέβες μας και λέγετε “πυρετός της δόξας”.
Όλοι μας ανεξαιρέτως έχουμε φανταστεί πως θα ήταν η ζωή μας αν ήμασταν πλούσιοι και κυρίως διάσημοι. Να έχουμε ένα σωρό γνωριμίες, όπου να πηγαίνουμε να γινόμαστε αντιληπτοί από τους γύρω μας, να μας ανοίγουν οι πόρτες μόνο και μόνο επειδή είμαστε “κάποιοι” αλλά κυρίως να μας γνωρίζουν και οι πέτρες! Το θέμα όμως είναι ότι τώρα μέσω των εκπομπών αυτών και σε αρκετές περιπτώσεις χωρίς να απαιτείται κάποιο συγκεκριμένο ταλέντο πολλοί συνάνθρωποί μας δηλώνουν συμμετοχή. Φυσικά με απώτερο σκοπό τους την δόξα. Γιατί αν αποκτήσεις την δόξα, τότε θα αρχίσουν να έρχονται και τα υπόλοιπα!
Το λεγόμενο 15λεπτο δημοσιότητας είναι για μερικά άτομο στόχος ζωής και θα κάνουν τα πάντα για να τον εκπληρώσουν. Να βγουν στην τηλεόραση και απλά να στρέψουν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας έστω και για λίγο ώστε να τους φύγει αυτό το ψώνιο που έχουν. Αν προσέξετε σε ορισμένα βιντεάκια με συνεντεύξεις γνωστών προσώπων της κοινωνίας μας θα δείτε κάποιες γνωστές φιγούρες πίσω από αυτούς. Είναι οι κλασσικοί ξεκάρφωτοι που παρουσιάζονται κάθε φορά χωρίς λόγο και αιτία και φυσικά δεν έχουν κάτι να πουν απλά κάνουν την γλάστρα.
Φυσικά όλοι γνωρίζουμε το ρητό ότι οι μισοί Έλληνες είναι πρόεδροι. Άλλη λόξα και αυτή. Πρέπει και καλά να έχουμε ένα τίτλο ακόμα και τον πιο γελοίο για να μας εμπνέει κύρος και μόνο η προσφώνηση “κύριε πρόεδρε” (ναι υπήρξα και εγώ πρόεδρος…)! Έτσι όταν θα είμαστε καλεσμένοι σε ένα σημαντικό γεγονός θα βρισκόμαστε εκεί με την ιδιότητα του προέδρου οπότε θα μπορούμε να κυκλοφορούμε με το κεφάλι ψηλά κοιτώντας με περιφρόνηση τους κοινούς θνητούς!
Γενικά στο αίμα μας κυλάει αυτό το μικρόβιο της δόξας όπως προείπα. Έχουμε την ψώρα της δημοσιότητας και μας αρέσει. Γοητευόμαστε από μία κοινωνία που έχει κάνει διάσημο τον κάθε πικραμένο που αν δεν υπήρχε η τηλεόραση (αυτό το κουτί του διαβόλου) δεν θα τους ήξερε ούτε η μάνα τους. Μην νομίζετε βέβαια ότι αυτά τα άτομα αποκτούν την φήμη μόνο μέσα από τα ριάλιτυ και τις εκπομπές τύπου Λαμπίρη-Τατιάνα αλλά και οι σοβαροφανείς μας ειδήσεις και εκπομπές κρατικής τηλεόρασης, που υποτίθεται ότι δίνουν ποιότητα στην καθημερινή μας τηλεοπτική ζωή, συμβάλλουν σε αυτό. Ζούμε σε μια κοινωνία που προβάλει το σάπιο και το αισθητικά άσχημα, το κατώτερο πνευματικά επίπεδο και το αδαή!!! Το τραγικό όμως είναι ότι θέλουμε να γίνουμε σαν και αυτά που μας προβάλλονται! Ευτυχώς το κοινό στο οποίο απευθύνομαι θέλω να πιστεύω πως, αν όχι τα κατακρίνει, απλά τα παρακολουθεί ώστε να χαζολογήσει και να περάσει χαβαλετζίδικα την ώρα του.
Ίσως ξέφυγα λίγο από το θέμα της δόξας αλλά να με συγχωρήσετε καθώς η σημερινή μας παράνοια δεν έχει προηγούμενο. Έχουμε ξεχάσει βασικές αξίες και ήθη για να γίνουμε τηλεοπτικοί καραγκιόζηδες γιατί νομίζουμε ότι έτσι αποκτούμε και κύρος και αξία. Μακάρι όμως να μπορούσαμε να καταφέρουμε να γίνουμε πραγματικοί καραγκιόζηδες όπως αυτός ο θρυλικός ήρωας του θεάτρου σκιών. Απέχουμε όμως πολύ από αυτό… Το συμπέρασμά μου είναι πως η δόξα δεν είναι κακό πράγμα ούτε κατακριτέο και ούτε είναι κακό να την επιδιώκουμε. Αλλά όταν όμως μας δίνεται για κάποιο σοβαρό σκοπό και προσπαθούμε να την κατακτήσουμε μέσω ενός σημαντικού και αξιόλογου γεγονότος και να αποτελέσουμε παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή και κοροϊδία!

Υ.Γ. Τον “δοξασμένο” πολλοί εμίσησαν, την δόξα ουδείς!
Υ.Γ.2 Συνεχίστε έτσι με τα σχόλια!!!

Γίνεται ακόμη στις μέρες μας

Την περασμένη Κυριακή που λέτε, κατά την διάρκεια του ταξιδιού μου με το λεωφορείο από την Θεσσαλονίκη με τελικό προορισμό την Ξάνθη και στο ύψος της Ρεντίνας, παρατήρησα το εξής. Προσπαθώντας να ξεχάσω τον απλά ανόητο διπλανό μου που κάθε τρεις και λίγο με σκουντούσε και δεν μπορούσα να κοιμηθώ κοιτούσα έξω από το παράθυρο. Και τότε βλέπω την αξιοπρόσεχτων διαστάσεων πινακίδα! Για μερικά λεπτά προσπαθούσα να κρατηθώ και να μην ξεσπάσω σε γέλια και να γίνω ρεζίλη σε ολόκληρο το λεωφορείο!!! Έρχομαι λοιπόν στο σημερινό μου θέμα.

Τέτοιες αγγελίες υπάρχουν παντού στις μέρες μας τόσο στην τηλεόραση όσο και στις εφημερίδες και το ίντερνετ (βλέπε Αννίτα). Το παράδοξο όμως είναι ότι υπάρχει και ανταπόκριση σε αυτές και τείνουν να γίνουν και μόδα, κάτι που το θεωρώ πραγματικά πολύ γελοίο. Αν δούμε όμως ποιοι είναι αυτοί που ανταποκρίνονται σε αυτές τις αγγελίες θα διαπιστώσουμε ότι δεν είναι μόνο άτομα χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και απελπισμένα άτομα, αλλά πολλές φορές υπάρχουν και επιστήμονες, διανοούμενοι (όπως εγώ…) και γενικά άτομα με ένα άλφα επίπεδο! Οπότε ποιοι είναι οι λόγοι που μας ωθούν σε αυτό το φαινόμενο?

Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω τον ρόλο των συνοικεσίων στην κοινωνία μας. Μου θυμίζει τις παλιές ελληνικές ταινίες όπου ερχόταν ο γαμπρός σπίτι (συνήθως με την μαμά του) και εμφανιζόταν η κλασσική άσχημη νύφη την οποία μόλις έβλεπε ο γαμπρός… γεια σου Μαρία!!! Από όσο έχω δει στις ανάλογες εκπομπές της Αννίτας από μικρός οι τύποι που πήγαιναν εκεί ήταν ένας και ένας! Καλά για τις υποψήφιες νύφες ούτε λόγος να γίνεται!!! Αλλά θα μου πείτε αυτές οι εκπομπές είναι για την μέση νοικοκυρά για να σκοτώνει την ώρα της στο σπίτι αλλά όταν ακούω ότι υπάρχουν ολόκληρες επιχειρήσεις και ειδικά στην Αμερική, την χώρα της παράνοιας βέβαια, οι οποίες είναι και σωστά χρυσορυχεία τότε είναι που χάνω κάθε ιδέα για το ανθρώπινο είδος. Μην νομίζετε και για αυτές τις γνωριμίες που γίνονται μέσω ίντερνετ και καταλήγουν σε γάμο την ίδια άσχημη γνώμη έχω!

Δεν ξέρω, μπορεί να είναι αποτέλεσμα της σημερινής ζωής μας όπου δεν βρίσκουμε χρόνο ούτε να “ξυθούμε” όχι για έρωτες και γάμους. Άσε που και οι μισοί καταλήγουν σε διαζύγιο. Πιστεύω πως έχει χαθεί η ουσιαστική επαφή των ανθρώπων όπου πλέον ενδιαφερόμαστε μόνο για το δικό μας καλό και πώς να γίνουμε καλύτεροι από τους άλλους αλλά σε λάθος τομείς και για τους λάθους σκοπούς και στόχους! Αυτό επηρεάζει και την συμπεριφορά μας οπότε καταλήγουμε να ψάχνουμε στην συγκεκριμένη περίπτωση για νύφες μέσω των αγγελιών ξεχνώντας άλλα πιο σημαντικά πράγματα τύπου έρωτας, αγάπη, συνεννόηση και τα γνωστά (ρε τι λέω…)! Ζούμε σε εποχή προσφοράς και ζήτησης οπότε κάποια στιγμή θα είχε συμβεί και αυτό!
Το τελικό μου συμπέρασμα είναι πως αν ποτέ φτάσω σε σημείο να καταφύγω σε τέτοιες αγγελίες και λύσεις απελπισίας ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΤΕ ΜΕ!!! Δεν λέω για κάποια άτομα υπήρξαν σωτήριες και τελικά τους βγήκαν σε καλό, αλλά και πάλι συνοικέσιο? Ας σοβαρευτούμε λίγο…

Υ.Γ. Κάτω τα χέρια από την Αννίτα

Ούτε 1, ούτε 2 αλλά...300

Για μία ακόμη φορά γίνεται ένας χαμός στις σκοτεινές αίθουσες μετά από την έναρξη προβολής της ταινίας 300, μια ταινία που δεν έχω δει ακόμη βέβαια αλλά θα την τιμήσω!

Αυτή λοιπόν υπήρξε και η αφορμή για το σημερινό άρθρο μου. Ανέκαθεν το Hollywood στράφηκε στην ελληνική μυθολογία και ιστορία των αρχαίων Ελλήνων για την δημιουργία μιας ταινίας. Γιατί αυτό? Γιατί πολύ απλά η Ελλάδα πουλάει! Το θέμα μου όμως δεν είναι αυτό αλλά ο ντόρος που γίνεται κάθε φορά στα παράθυρα των ειδήσεων σχετικά με το πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα οι συγκεκριμένες ταινίες, αν δυσφημούν ή εξυμνούν την Ελλάδα στο εξωτερικό και όλα τα σχετικά που ακούμε κάθε φορά. Αυτό είναι και κατά την γνώμη μου το πρώτο και σημαντικότερο λάθος προσέγγισης του θέματος.

Αρχικά πρέπει να καταλάβουμε τι σημαίνει Hollywood. Είναι ένας μηχανισμός παραγωγής θεάματος με σκοπό την ψυχαγωγία μας. Δημιουργεί ταινίες οι οποίες έχουν στόχο την εισροή χρημάτων μέσω από την προβολή τους στους κινηματογράφους αλλά και από την κυκλοφορία αργότερα σε DVD. Άλλωστε οι παραγωγοί των ταινιών δεν είναι οι μεγάλοι ευεργέτες μας αλλά απλοί επιχειρηματίες που θέλουν να βγάλουν λεφτά. Οπότε πρέπει να καταλάβουμε ότι οι ταινίες είναι απλά ένα προϊόν το οποίο όπως και κάθε άλλο μπαίνουν στην αγορά με σκοπό την πώληση και την αγορά τους από εμάς.

Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Ωραία είναι αγαθά προς πώληση. Αυτό σημαίνει ότι στο βωμό του χρήματος παραποιούμε ιστορία και γεγονότα μόνο και μόνο για να βγάλουμε περισσότερα χρήματα? Πρέπει να καταλάβουμε κάτι. Όταν πάμε να δούμε αυτού του είδους ταινίες δεν πάμε να δούμε ντοκιμαντέρ αλλά συνήθως ταινίες δράσης, οπότε δεν θα πρέπει να έχουμε και την απαίτηση να δούμε αυτά που θέλουμε. Σίγουρα σε κανέναν μας δεν άρεσε να βλέπει τον Αλέξανδρο με τον Ηφαιστίονα σε “φιλικές” καταστάσεις αλλά και την όλη ιστορία του παραποιημένη αλλά δεν πρέπει και εμείς να γινόμαστε φανατικοί τύπου Άδωνης. Και ο λόγος είναι ο εξής. Αν δεν γίνει φασαρία για την ταινία ποιος θα πάει να την δει? Κανείς μα κανείς δεν θα πάει να δει ένα απλό ιστορικό ντοκιμαντέρ για τον “Αλέκο”! Φυσικά και η πρόσφατη Τροία δεν πήγε πίσω ακολουθώντας τα βήματα των προηγουμένων.
Θα αναφερθώ μόνο σε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα παραποίησης ιστορίας. Γύρο στα 1920 γυρίστηκε μια ταινία στην Αμερική σχετικά με την ΚΚΚ (Κου Κλουξ Κλαν) όπου τους παρουσίαζε ως απελευθερωτές και σύγχρονους Ρομπέν των δασών απέναντι στους ληστές, τυχοδιώκτες και βιαστές μαύρους των νότιων πολιτειών! Άρα πρώτη παρατήρηση δεν παραποιείται μόνο η δική μας ιστορία αλλά ότι πουλάει! Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι μεγαλύτερη προπαγάνδα από το Ηollywood δεν υπάρχει παγκοσμίως! Σαφώς και περνάν τα μηνύματα που θέλουν αλλά είναι στο χέρι μας αν θα τα δεχτούμε ή όχι. Ναι στο χέρι μας είναι, αν έχουμε βέβαια και τα ανάλογα “όπλα” ενάντια στην παραπληροφόρηση κάτι που έχει ρίζες βαθύτερα στην κοινωνία μας (κάτι που δεν είναι επί του παρώντος να το αναλύσω και να το κατακρίνω...) όπου τείνουμε να ξεχνάμε πράγματα όπως ο “συνωστισμός” λόγω τουριστικής περιόδου στη Σμύρνη!
Το τελικό μου συμπέρασμα είναι πως ο Έλληνας δεν έχει να φοβάται τίποτα όσον αφορά την κληρονομιά του. Αν γνωρίζουμε την ιστορία μας δεν έχουμε να ανησυχούμε. Λαοί που ξέχασαν τις ρίζες τους είναι και αυτοί που πλέον δεν υπάρχουν και την δική μας ιστορία -την σωστή!!!- την ξέρουν καλά ακόμη και οι ξένοι! Μην ξεχνάμε πως το Hollywood έβγαζε και θα συνεχίσει να βγάζει ταινίες με θέμα την ιστορία μας γιατί πολύ απλά όπως προείπα πουλάμε!!! Οπότε την επόμενη φορά που θα πάτε να δείτε ανάλογη ταινία ασχοληθείτε με το να περάσετε καλά για δύο ώρες. Άλλωστε υπήρξαν και ταινίες, έστω και λίγες, οι οποίες ακολούθησαν πιστά τα γεγονότα στα οποία απευθύνονταν. Και τέλος: Διαφήμιση, είτε καλή είτε κακή, πάντα αποφέρει καρπούς! Δείτε τι θα γίνεται το καλοκαίρι Σπάρτη και γενικά σε όλη την Ελλάδα πάλι!!!

Υ.Γ. Αν θεωρείτε ότι οι ταινίες σας προσβάλλουν πολύ απλά μην πάτε να τις δείτε!!!
Υ.Γ.2 Ελπίζω να τα πήγα καλά για πρώτο άρθρο και περιμένω σχόλια.

Η μεγάλη περιπέτεια ξεκίνησε!

Αγαπητοί φίλοι και … εχθροί,

Μετά από μία περίοδος στασιμότητας, μεγάλης βαρεμάρας και οκνηρίας σε συνδυασμό με το γεγονός ότι όλοι ασχολούνται με κάτι αποφάσισα και εγώ να περάσω ευχάριστα και δημιουργικά (και κυρίως στο τζαμπατζέ) την ώρα μου! Μετά από αρκετές επισκέψεις στο blog του φίλτατου και αγαπητού παιδικού φίλου Αλέκου αποφάσισα να δημιουργήσω και εγώ το δικό μου! Είναι η πρώτη μου φορά που ασχολούμαι με κάτι ανάλογο οπότε θα ζητήσω και την διακριτικότητα αλλά και την κατανόησή σας για τυχόν ατασθαλίες. Θα δεχθώ με ευχαρίστηση τα σχόλιά σας, ακόμη και αν αυτά θα έχουν αρνητικό χαρακτήρα (ου καλά λες!!!) διότι όπως γνωρίζουν και οι περισσότεροι είμαι ένα άτομο που δέχεται καλοπροαίρετα οιαδήποτε κριτική (ρε τον ψεύτη τι λέω…). Ελπίζω να έχετε “στενές” επαφές με την παρθενική μου απόπειρα και να την στηρίξετε όσο μπορείτε. Σύντομα θα ακολουθήσουν και διάφορα άρθρα και ανακοινώσεις ποικίλων περιεχομένων, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό το blog δεν έγινε ούτε για να προβληματίσει ούτε για να σας επηρεάσω. Απλά για να κάνω τον χαβαλέ μου και να περάσω καλά. Το ίδιο περιμένω και από εσάς!

Με εκτίμηση ο καλλιτέχνης

B i l l I $

Υ.Γ. Δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου με τέτοιο πρόλογο!

Υ.Γ.2 Άντε να δούμε πότε θα βαρεθώ και θα τα παρατήσω…!!!